Można łączyć ze sobą sąsiednie komórki tabeli, usuwając ich obramowanie, tak aby zachowywały się one jak pojedyncza komórka.
Zaznacz dwie lub więcej komórek tabeli. Zaznaczona grupa komórek musi tworzyć prostokąt. Wszystkie komórki muszą być albo komórkami głównej części tabeli, albo komórkami nagłówka lub komórkami stopki.
Wybierz Format > Tabela > Połącz komórki.
Możesz także wybrać polecenie „Połącz komórki” z menu „Edytuj wiersze i kolumny”, znajdującego się w panelu „Tabela” w Inspektorze tabel.
Rozłączenie komórek możliwe jest po zaznaczeniu złączonej komórki i ponownym wybraniu „Połącz komórki” (tak, aby wyłączyć tę opcję) z menu Format > Tabela lub z menu czynności „Edycja wierszy/kolumn”, dostępnego w panelu „Tabela” w Inspektorze tabel.
Oto, co dzieje się z zawartością komórek podczas łączenia:
Połączenie w poziomie komórek zawierających sam tekst lub tekst, liczby, sformatowane wartości i formuły powoduje połączenie ich zawartości jako tekstu oddzielonego znakami tabulatora.
Połączenie w pionie komórek zawierających sam tekst lub tekst, liczby, sformatowane wartości i formuły powoduje połączenie ich zawartości jako tekstu oddzielonego znakami końca wiersza.
Po połączeniu komórek w kolumnie, tło komórki wynikowej przyjmuje obrazek lub kolor użyty w najwyżej położonej komórce składowej.
Po połączeniu komórek w wierszu, tło komórki wynikowej przyjmuje obrazek lub kolor użyty w komórce składowej położonej po lewej stronie.
Gdy komórka zawierająca tekst, liczbę, formułę lub ustalony format zostaje połączona z pustą komórką, nie ma to wpływu na zawartość tej pierwszej.
Gdy komórka zawierająca liczbę zostanie połączona z pustą komórką, wynikowa komórka zachowa format liczbowy.